شاعر:ابراهیم بابادی بختیاری

من بچه ی زرنگم
مثل گلی خوش رنگم
محکم مثل سنگم
همیشه دور ز جنگم
تخته سیاه تفنگم
گچ سفید فشنگم
تیزرو مثل پلنگم
پرزور مثل نهنگم
مدرسه مون سیّاره
پنج ماه در این دیاره
اگر برفی بباره
ویا بادی بیاره
آسمون ابری بشه
پنج شنبه جمعه بشه
ما این را خوب میدونیم
که باید درس بخونیم
سواد عصای پیری است
دوای چشم کوری است
پس از سحر تا غروب
ما درس میخونیم خوب خوب
هر کس در این زمونه
می خواد خندون بمونه
باید این را بدونه
همیشه درس بخونه
همیشه درس بخونه

منبع:کتاب سواد عصای پیریست ..تالیف آقای امرالله یوسفی